00:09 - Huzurun adı Çermik
00:08 - Kaymakam; “Çermik doğaseverlerin yeni rotası olacak”
00:08 - Hepimize şifa olsun
00:06 - Huzur, Sağlıktır
00:05 - “Çalışan Gazeteciler” günümüzü kutladılar
00:03 - Kardeşi adına ilçemize 16 derslikli Anadolu Lisesi
23:53 - Kaymakam köprü ve menfez çalışmalarını yerinde inceledi
23:49 - Diyarbakır’da Sevindiren Gelişmeler
İşsizlik oranının her geçen gün arttığı ülkemizde, pandemi döneminde esnafların da iş yapamaması sonucu kepenkleri indirmesi, işsizlik sorununu daha da artırmaktadır. Daha önce her evde bir iki kişi çalışırken artık bunlar da çalışamamakta evlerine ekmek ve aş götürememektedir.
Böylesine karamsar bir tablonun yaşandığı ülkemizde sosyal devlet anlayışıyla başta kimsesizler olmak üzere geliri olmayan ve dar gelirlilere, hasta, bakıma muhtaç ailelere sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakfınca yapılan yardımlar, bir nebze olsun vatandaşlara nefes aldırıyor. Vakıf yardımları olmasa bu insanların durumu ne olur? Diye düşünmemek elde değil.
İlçemizde Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma vakfı geçen yıl yüzlerce aileye nakdi, gıda, ilaç vs. olmak üzere 40 milyon liralık yardım yapmış. Böylesine nüfusu çok yoğun olmayan bir ilçede vatandaşlara yardım yapılan meblağın büyük olması gerçekten işin ne kadar vahim olduğunu tahmin etmek zor olmasa gerek.
Bunun yanı sıra Kızılay da ailelere gıda ve giysi yardımı yapıyor. Kızılay 641 aileye gıda, 500 aileye de giysi yardımı yapması ailelerin ne kadar güç durumda olduğunu gösteriyor.
Yukarıda ifade ettiğimiz yardımlar, ailelerde çalışan olması halinde devletin kasasında olmuş olacaktı ve başka bir hizmet için kullanılacaktı. Kanımca insanlar güç durumda kalmadığı sürece bu tür yardımlara başvurmaz ve yardım talep etmez. İş bulamadığı için insanlar çalışamıyor, çalışıyorsa da emeğinin karşılığını alamıyor.
İlçemiz gibi ilçelerde insanlar azda olsa kıt kanaat o veya bu şekilde geçim sıkıntısını gideriyor. Bir de metropol kentlerde yaşayan insanları düşünün, onların durumu daha da vahim. Esnaflar işyerlerini kapatmak zorunda kalıyor, ekmek teknelerini kaybediyor. Gerçekten bir ülkenin kalkınması için üretmesi gerekir. Yani çalışana iş imkanı yaratmak zorundadır. Atalarımız boşuna dememiş “Taşıma suyla değirmen dönmez” devlet yardımı nereye kadar? İnsanlar el emeği göz nuru dökerek ihtiyaçlarını karşılaması lazım. İşsizliğin sona erdiği günlerin gelmesini diliyorum.
Görüşmek dileğiyle…
Hoşçakalın…