Diyarbakır, Elazığ ve Malatya’yı birbirine bağlayan Karakaya Barajı, 1970’li yıllarda inşa edildi. Barajın yapımında görev alan İtalyan firması, Diyarbakır’ın Çüngüş ilçesine yerleşti. Burada kendi kültürlerini yaşatan İtalyanlar, bölge halkıyla da kaynaştı. 11 yıl süren bu dostluk, hem Çüngüşlülerin hem de İtalyanların hayatlarını değiştirdi. Çüngüşlüler, İtalyanca öğrendi, İtalyan firmalarda çalıştı, İtalya’ya gitti. İtalyanlar ise Diyarbakır’ın tarihini, kültürünü, yemeklerini, müziğini tanıdı, sevdi. Bu hikaye, iki farklı ülke ve kültür arasında kurulan bir köprü oldu.
Diyarbakır’ın Çüngüş ilçesi, 11 yıl boyunca İtalyan köyü olarak anıldı. 1970’li yıllarda, Diyarbakır, Elazığ ve Malatya’yı birbirine bağlayan Karakaya Barajı’nın yapımı için İtalyan firması CMC gelmişti. Firma, Çüngüş ilçesinde bir kamp kurdu. Burada yaşayan İtalyanlar, kendi dünyalarını yarattılar. İtalyan bayrakları, İtalyan yemekleri, İtalyan müzikleri, İtalyan dili… Çüngüş, adeta küçük bir İtalya’ya dönüştü.
İTALYANLAR VE ÇÜNGÜŞLÜLER ARASINDA SICAK BİR İLİŞKİ
İtalyanlar, Çüngüş’te kendi kültürlerini yaşatsalar da, bölge halkıyla da çok kısa sürede kaynaştılar. İtalyanlar, Çüngüşlülerin evlerine misafir oldular, onlarla sohbet ettiler, onlara hediyeler verdiler. Çüngüşlüler de İtalyanlara sıcakkanlı ve misafirperver davrandılar, onlara yemeklerini, çaylarını ikram ettiler, onlara yardımcı oldular. İki taraf da birbirinin kültürünü, dilini, geleneklerini öğrendi, saygı duydu.
ÇÜNGÜŞLÜLER İTALYANCA ÖĞRENDİ, İTALYAN FİRMALARDA ÇALIŞTI, İTALYA’YA GİTTİ
İtalyanlar, Çüngüş’te 11 yıl kaldılar. Bu süre zarfında, Çüngüşlüler de İtalyanca öğrenmeye başladılar. Özellikle Karakaya Barajı’nın yapımında çalışanlar, İtalyanlarla iletişim kurmak için İtalyanca konuşmaya alıştılar. Bugün bile ana dil seviyesinde İtalyanca konuşabilen Çüngüşlüler var. Hatta aralarında İtalyan firmalar tarafından yürütülen birçok projede çalışma fırsatı yakalayanlar da var. Bazıları ise İtalya’ya gidip, orada yaşamaya başladı. Çüngüşlüler, İtalyanca sayesinde hem mesleki hem de kişisel gelişimlerine katkı sağladılar.
İTALYANLAR DİYARBAKIR’I SEVDİ, UNUTMADI
İtalyanlar, Çüngüş’te sadece baraj yapmadılar, aynı zamanda Diyarbakır’ın tarihini, kültürünü, yemeklerini, müziğini tanıdılar, sevdiler. Diyarbakır’ın meşhur karpuzunu, kaburga dolmasını, ciğerini, baklavasını tatdılar. Diyarbakır’ın tarihi yerlerini, camilerini, kiliselerini, surlarını gezdiler. Diyarbakır’ın müziğini, halayını, zurnasını, davulunu dinlediler, oynadılar. Diyarbakır’ın insanlarını, misafirperverliğini, sıcaklığını gördüler, hissettiler. İtalyanlar, Diyarbakır’ı unutmadılar. Hatta bazıları, yıllar sonra tekrar Diyarbakır’a gelip, eski dostlarını ziyaret ettiler.
