Günümüzde internet kullanımı ve teknoloji ilerledikçe önlenemez bir bağımlı olma durumu baş göstermekte ve bu durum çok küçük yaş gruplarına indi.

Yetişkşn bireylerden çocuklara kadar geniş bir yelpazede internet ve oyun bağımlılığı etrafımızı sarmış vaziyette.

Şöyle bir örnek vereceğim birebir yaşadığım bir olay ile ilgili :

Yedi yaşında bir kızı olan yakın bir arkadaşımın bana üzülerek anlattığı ve ısrarla bunu köşende yaz dediği bir durumdan bahsedeceğim.
Annesinin kredi kartı bilgilerini alıp tabletini kaydeden yedi yaşındaki çocuk bir sürü uygulamayı satın alıyor gizli bir şekilde ebeveynlerinin izni olmadan buna cesaret edip 1-2 bin liralık oyunlar satın alıyor ve hiçbir suçluluk hissi duymuyor .Üstelik hakkı olduğunu düşünüyor. Anne ve baba onlara göre bunları yapmak zorunda ! 


Buradan anlatmak istediğim ben de bir anne olarak bizler birer yetişkin olarak kendimizi teknolojinin büyülü dünyasından koruyamazken çocuklarımıza ( Z KUŞAĞIMIZA ) ne gibi sınırlar koyabileceğimizi, bu soruyu kendimize sormalıyız.
Çocuklar artık bir araya geldiklerinde sürekli tablet ve telefondan oynadıkları oyunları taklit eder hale geldiler .

Bu oyunları adeta yaşıyor gibi canlandırmaya başladılar ve hatta sadece artık bu oyunları oynar hale geldiler .

YouTube ve TikToktan bahsetmiyorum bile onlar ayrı bir konu 
Durum o kadar ciddi vahim bir hale gelmiştir ki onu normalleştirmeye, benimsemeye başladık bizler ebeveyn olarak


Çocuk her istediğinde ona telefon, tablet vererek bu durumu pekiştirdi ve içinden çıkılamaz bir boyuta gelene kadar bizler de belki kolay olanı seçtik. Çünkü kendimizde teknolojinin birer eseri olduğumuzu kabullendik belki de .
Bu yüzden artık çocuklarımız bize hükmetmeye başlar hale geldi.
Sözgelimi , çocuklarımıza bu duruma getiren biz yetişkinleri maalesef üzülerek söylemek istiyorum.
Küçük yaşta yemek yedirmek için telefonu ellerine verdik ve şimdi de maalesef alamıyoruz  onlardan.
Bu durumdan şikayetçi miyiz evet ama artık bu durumu engel olamayan birçok ebeveyn var aramızda ve onlara bir anne olarak hatta kendime de tavsiyede bulunacağım.
Lütfen önce kendimizi onların yerine koyup düşünelim biz olsak ne yapardık onların yerinde empati kurup bir de bu gözle bakalım duruma derim .

Yazımı burada noktalarken tüm anne babaları kendimi de dahil etmek üzere bir kez daha sorgulamaya davet edeceğim .

Çocuklar bizim aynamızdır

diyerek sözlerimi noktalamak istiyorum .

Sağlıcakla kalın ?